با عجیب ترین خط آهن دنیا در اکوادور آشنا شویم

راه آهن بینی شیطان یا «نریز دل دیابلو» در اکوادور قرار دارد. با کجارو همراه شوید تا شما را با یکی از باورنکردنی‌ترین شاهکارهای مهندسی راه آهن دنیا آشنا کنیم.

هنگامی که ژنرال الی الفرو در سال ۱۸۹۵ به سمت ریاست جمهوری اکوادور منصوب شد و اعلام کرد که یک خط راه‌آهن جدید برای اتصال شهرستان ساحلی گوایاکیل با پایتخت کشور، کیتو، در ارتفاعات ساخته خواهد شد، با مخالفت شدیدی از هر دو حزب محافظه‌کاران و لیبرال‌ها روبرو شد. بسیاری از مردم در آن زمان فکر می‌کردند که رشته‌کوه آند نمی‌تواند توسط راه‌آهن فتح شود. با وجود اعتراضات و مخالفت پیش‌آمده، ژنرال آلفرو چند پیمانکار آمریکایی را استخدام کرد و وظیفه ساختن دشوارترین راه‌آهن جهان را به آن‌ها سپرد. همکاری بین دولت و یک شرکت آمریکای شمالی منجر به تاسیس شرکت راه‌آهن گوایاکیل و کیتو شد و ساخت این خط راه‌آهن تاریخی در سال ۱۸۹۹ آغاز شد.

ساخت یک راه‌آهن در ارتفاعات کار چندان آسانی نبود. فعالیت مکرر لرزه‌ای، بارش باران سنگین، پلنگ‌ها، مارهای سمی، مالاریا، اسهال خونی و تب زرد عواملی بودند که پیشرفت خط راه‌آهن را به تعویق می‌انداختند. با این حال، چالش‌ برانگیزترین بخش فنی این مسیر راه‌آهن، چهره یک تخته سنگ بود که با عنوان بینی شیطان یا نریز دل دیابلو شناخته می‌شود و بین الاوسی و سیبامبه قرار دارد. برای صعود به این صخره ۸۰۰ متری، مهندسان فردی را برای عوض کردن مسیرها انتخاب کردند که به قطار اجازه می‌داد تا با شیب ۱ به ۱۸، پیشبرد متناوب و وارونه‌سازی واگن‌ها از صخره بالا برود.

این راه‌آهن با شیب ۳٫۵ درصد، از یک جاده باریک و با رد شدن از دیوار عمودی صخره بینی شیطان بالا می‌رود و با دو شاخه شدن راه‌آهن گسترش پیدا می‌کند. وقتی قطار دو شاخگی را رد می‌کند، فردی از لوکوموتیو پایین می‌پرد و با بالا بردن اهرم مسیر را تغییر می‌دهد. سپس، قطار در جهت معکوس راه خود به جاده باریک بعدی می‌رسد و تا پیچ بعدی به مسیر خود ادامه می‌دهد. پس از آن، فردی دوباره مسیر قطار را تغییر می‌دهد و قطار راه خود را از طریق جاده باریک ادامه می‌دهد تا زمانی که از صخره بینی شیطان عبور کند.

گفته می‌شود که بینی شیطان توسط شیطان ملعون شده است، زیرا او نمی‌خواسته که راه‌آهن در آنجا ساخته شود و بهای اعمالی که برخلاف خواسته شیطان انجام شوند، با گرفتن جان انسان پرداخت می‌شود. در پایان ساخت و ساز بخشی از مسیر راه‌آهن «نریز دل دیابلو»، بیش از ۲۰۰۰ کارگر از بیماری، کار یا آب و هوا فوت کردند. کارگران مستعمرات انگلیس در کارائیب، عمدتا از جامائیکا، صدها زندانی که با وعده آزادی مجبور به کار شده بودند و جان هارمن، مهندس ارشد این پروژه، در میان زخمی شدگان بودند.

با این وجود، تکمیل و اولین صعود نریز دل دیابلو در سال ۱۹۰۲، یکی از باورنکردنی‌ترین شاهکارهای مهندسی راه‌آهن در آن زمان بود.

ساخت و ساز این خط راه‌آهن، با وقفه‌هایی تا سال ۱۹۹۷ ادامه پیدا کرد؛ تا زمانی که رانش زمین در ال نینو، مسیر راه‌آهن را ویران کرد و در نتیجه منجر به بسته شدن کل خط شد. در حال حاضر، تنها یک قسمت ۱۲ کیلومتری از الاوسی به سیبامبه باز است که گردشگران را از مناظر کوهستانی با شکوه و سقوط هیجانی از بینی شیطان عبور می‌دهد.

مورد علاقه من