بررسی راندمان نسخه رایانه های شخصی Dark Souls 3

همان‌طور که می‌دانید نسخه‌ی پی‌سی بازیِ Dark Souls 3 مدتی پیش همزمان با پلتفرم‌های دیگر منتشر شد. در این مطلب قصد داریم چگونگی اجرای این بازی را در رزولوشن‌ و کارت‌های گرافیک مختلف بررسی کرده و تنظیماتِ گرافیکی آن را مقایسه کنیم. با زومجی همراه باشید.

Dark Souls 3 یک بازی به سبک اکشن-نقش آفرینی است که به وسیله‌ی شرکت بازی‌سازِ ژاپنی FromSoftware ساخته شده و توسط Bandai Namco منتشر شده است. این بازی در ماه مارس ۲۰۱۶ در ژاپن و در ماه آوریل هم به صورت جهانی برای کنسول‌های نسل جدید و پی‌سی منتشر شد.

Dark Souls III همانند نسخه‌های پیشین از دید سوم شخص طراحی شده و از لحاظ گیم‌پلی هم شباهت زیادی به Dark Souls II دارد. در این سری بازی‌ها که میازاکیِ مشهور خالقِ آن بوده است، بازیکنان با انواع متنوعی از تسلیحات مانند شمشیر و تیر و کمان، مواد منفجره‌ای همچون بمب‌های آتشین و همین‌طور ابزارهای دفاعی چون سپر مجهز می‌شوند. برخی مکانیزهای مبارزه هم مشابه‌ی بازی قبلی همین شرکت یعنی Bloodboe عمل می‌کند. جادو نیز یکی از اجزای اصلی این بازی است که بهبودهایی را نسبت به نسخه‌های پیشین تجربه کرده است.

در این بازی با انواع مختلفی از دشمنان با رفتارهای متفاوت مواجه می‌شوید که برخی از آنان الگوی مبارزه‌ی خود را در طولِ بازی تغییر می‌دهند، چیزی که در نوع خود جالب است. همچنین برای اولین بار در دارک سولز 3 می‌توانید از امکانی به نام Skills یا «مهارت» برای افزایش بهره‌وری از اسلحه‌ها و سپرهای دفاعی برخوردار شوید.

بازی در قلمروی پادشاهی Lothric روایت می‌شود و یک جنگجوی نامیرای معروف، ملقب به Ashen One توسط یک بانوی مرموز برای مقابله با یک نبردِ آخر الزمانی بین آتش و تاریکی به خدمت گرفته می‌شود. چیره شدن بر این شرایط خود مستلزم مهیا کردن پیش شرط‌های مختلفی است که در طول بازی به آنها پی خواهید برد و به پایان‌های متفاوتی هم ختم خواهد شد.

مشخصات فنی و ملزومات بازی

این بازی از موتورِ بازی PhyreEngine استفاده کرده که بر اساس نسخه‌ی ابتدایی این موتور، توسعه و بهبود یافته است. موتور اصلی در ابتدا برای پلی‌استیشن 3 و کامپیوترهای شخصی سازگار با استانداردِ X86 ساخته شده بود که بعدها برای پشتیبانی از اجرا روی نسخه‌ی قابل حمل پلی استیشن و همین‌طور پلی استیشن ویتا هم بهینه‌سازی شد.
موتور گرافیکی PhyreEngine هم می‌تواند بر اساس واسطِ گرافیکی Direct3D مایکروسافت در دایرکت ایکس و هم بر اساس OpenGL در لینوکس کار کند و در عینِ حال با واسط گرافیکی پلی استیشن 3 هم سازگار است و انعطاف زیادی برای پردازش موازی روی پردازنده‌های چند هسته‌ای Cell بکار رفته در آن و پلتفرم‌های دیگر دارد. موتور پردازش فیزیکِ بازی نیز از موتورهای معروفی مانند Havok، PhysX از انویدیا، Scaleform و کتابخانه‌ی Bullet Physics پشتیبانی می‌کند.
PhyreEngine یک موتورِ منبع باز است که به جز کنسول‌های سونی می‌توان آن را روی تمام پلتفرم‌های دیگر نیز استفاده کرد، هر چند که از پایه برای پلی استیشن 3 بهینه شده است. هم اکنون این موتور گرافیکی در نسخه‌ی سومِ خود قابلیت‌های زیادی برای نورپردازی و سایه‌زنی و سیستم جدیدی برای پوشش گیاهیِ محیط دارد که ایجاد و نمایشِ درختان، جنگل‌ها و سبزه‌زار با جزییات بالا را مقدور می‌کند. کیفیت خروجی شاید در حد موتورهای گرافیکی اختصاصی و پیشرفته‌ی شرکت‌های دیگر نباشد، اما در امتداد توسعه‌ی خود بهبودهای چشمگیری داشته است.
برای این مقاله تعداد زیادی از کارت‌های گرافیکیِ بررسی شده در چند سالِ اخیر را در بازی بکار گرفته و در پلتفرمِ ویندوزی سیستم مرجع بررسی کردیم. ما به کمک این کارت‌ها و آخرین فناوری‌های به کار رفته در آنها تلاش خواهیم کرد تا راندمانِ موتور گرافیکی مبتنی بر دایرکت ایکس 11 را در این بازی بدست آوریم. رزولوشن‌های بررسی شده در این مقاله شامل 1080p، همین‌طور 1440p یا 2K و رزولوشن 2160p یا 4K خواهد بود. برای مقایسه در نظر بگیرید که رزولوشن 4K دقیقا ۴ برابر تعداد پیکسل‌های بیشتری نسبت به رزولوشنِ 1080p دارد و به همین نسبت هم بار تراشه‌ی گرافیکی برای پردازش آن سنگین‌تر خواهد بود.

دانلود 360p | دانلود 720p HD | دانلود 720p HD از شاتل‌لند | تماشا از یوتیوب

طبق اعلام رسمی این بازی برای اجرا به ۴ گیگابایت حافظه‌ی اصلی نیاز دارد و از آنجایی که مثل اغلبِ بازی‌های جدید ۶۴ بیتی است، فقط روی سیستم عامل‌های ۶۴ بیتی کار می‌کند. بررسیِ ما هم نشان داد داشتنِ ۴ گیگابایت حافظه‌ی اصلی برای اجرای بازی کفایت می‌کند، اما سرعت بارگذاری مراحل کمی طولانی‌تر می‌شود. توصیه‌ی ما برای این بازی داشتنِ حداقل رم ۶ گیگابایتی است، هر چند که طبق توصیه‌ برای بازی‌های بررسی شده‌ی اخیر، سیستمی با ۸ گیگابایت حافظه‌ی اصلی برای اجرای مناسب پیشنهاد می‌شود.  فضای موردِ نیاز روی هارددیسک هم ۲۵ گیگابایت اعلام شده که البته نصبِ کامل آن از طریق استیم تا به حال فقط حدودِ ۱۸.۵ گیگابایت را روی هارددیسک اشغال کرده است.

حداقل سیستم مورد نیاز

سیستم پیشنهادی

امکانات گرافیکی بازی

Dark Souls III  دارای مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و تنظیماتِ گرافیکیِ محدود در نسخه‌ی پی‌سی است. کیفیت بصری آن در حد بازی‌های ترازِ اول دیگر نیست و مشخص است که هسته‌ی گرافیکی آن برای ارائه‌ی کیفیتی در حد کنسولِ پلی استیشن 3 طراحی شده است و با وجود امکانات اضافه شده باز هم روی پی‌سی جلوه‌‌ی چشمگیری ندارد. اما بُعد مثبت قضیه آن است که نسبت به پورت‌ِ نسخه‌های قبلی بازی کیفیت بهتری را شاهد هستیم و گزینه‌های بیشتری را هم در اختیار داریم.  قابلیت‌های اختصاصی نسخه‌ی ویندوزی این بازی شاملِ پشتیبانی از رزولوشن‌های بالاتر از 1080p و پشتیبانی از صفحه کلید و ماوس است که البته مورد دوم به صورت ناقص پیاده سازی شده و برای گیمرهای مبتدی یا نا آشنا با این سری استفاده از گیم‌پدِ مایکروسافت برای کنترلِ بهتر بازی توصیه می‌شود. کنترل و حرکت در منوی بازی، اطلاعات آموزشی و راهنمای داخل بازی بر اساس کلیدهای گیم‌‌پد ارائه می‌شود، هر چند که امکان Map کردن کلید‌های اختصاصی صفحه کلید هم وجود دارد.

در تصاویر زیر روی هر یک از آنها کلیک کرده و پس از بزرگنمایی با کلیدهای جهتیِ چپ یا راستِ صفحه کلید یا کلیک مجدد روی تصویر، تفاوت‌ها را مشاهده و مقایسه کنید.

گزینه‌های Anti-Aliasing بازی فقط به دو حالت روشن و خاموش برای تنها الگوی رفع لبه‌های مشبک، تعبیه شده در داخلِ موتور گرافیکی محدود است و کیفیتِ بدی را هم ارائه نمی‌کند، هر چند که انتظار داشتیم برای نسخه‌ی پی‌سی تکنیک‌های شناخته شده و انتخاب‌های بیشتری مانند MSAA و SMAA را هم در بازی شاهد باشیم. احتمالا تعبیه‌ی این موارد نیازمند الحاقات و صرفِ زمان بیشتری روی موتور گرافیکی بازی بوده است و سازندگان انجامِ آن را مقدور ندانسته‌اند.

در ادامه فهرستی از این تنظیمات و گزینه‌های قابل انتخاب برای آنها را مشاهده می‌کنید:

در این جدول گزینه‌های پیش فرض در بنچمارکِ ما برجسته شده‌اند.

Quality Setting: تمامِ تنظیمات کیفیِ دیگر را بر اساس گزینه‌های از پیش تعیین شده کنترل می‌کند. گزینه‌ی تنظیم دلخواه یا Custom نیز در اینجا وجود دارد.

Texture quality: کیفیتِ بافت‌ها را تنظیم می‌کند. تغییر این گزینه تاثیر محسوسی در راندمان بازی ندارد و اصولا بافت‌ها در این بازی کیفیت آنچنانی هم ندارند که باعث مصرف بالای حافظه یا افتِ راندمان شوند.

Antialiasing:  تعیین تکنیک هموارسازی لبه‌های اشیا، ذرات و بافت‌ها در این بازی بر اساس روش Post-Proccessing انجام می‌شود و کاربر فقط می‌تواند آن را فعال یا غیر فعال کند. تاثیر این گزینه در بیشترین حالت حدود ۵ درصد کاهشِ راندمان خواهد بود.

SSAO: به کمک این گزینه می‌توان کیفیت ایجاد سایه‌های تماسی را مشابه‌ی چیزی که در بازی‌های دیگر تحت عنوان Ambient Occlusion و تکنیک‌های مربوط به آن داریم تنظیم کرد. افزایشِ سطح این گزینه باعث عمق بخشیدن بیشتر به صحنه‌ها و اشیای محیط می‌شود، هر چند که کیفیت آن مانند تکنیک‌های مشهوری مثل +HBAO از انویدیا نیست.

Motion Blur: پیدا است که افکت بلوری و محو شدن را در بازی پیاده سازی می‌کند. البته در تنظیماتِ پایین فقط به دوربین و حرکت‌های آن اعمال می‌شود ، ولی در تنظیماتِ آخر روی تمام اشیا تاثیر دارد.

Shadow quality: کیفیت ایجادِ سایه‌ها و تاثیر تغییر این گزینه در نمای بصری محیط کاملا آشکار است. در تنظیمات Low و Medium از نمونه‌های ساده و الگوریتم‌های معمولی استفاده می‌شود که ممکن است باعث ایجاد اعوجاج در سایه‌ها مخصوصا در حال حرکت شود، اما در تنظیمات High و Max که البته تفاوتِ ظاهری هم ندارند کیفیت و دقت سایه ها بیشتر می‌شود. این گزینه  تاثیر نسبتا بالایی در متوسط نرخِ فریم تولیدی ایجاد می‌کند.

Lighting quality: تعداد منابع نورهای انعکاسی را در برخی صحنه‌ها افزایش خواهد داد و تاثیری در نرخ فریم نخواهد داشت.

Reflection quality/Water surface quality: هر دو گزینه مربوط به کیفیتِ نمایش آب و دقت انعکاس مناظر در آنها است.

تنظیمات گرافیکی بازی

از آنجایی که این بازی بنچمارکِ داخلی برای سنجشِ راندمان خروجی ندارد، از یک بنچمارکِ اندازه‌گیریِ زمانی برای ضبط گیم‌پِلی استفاده کردیم. برای هر تست یک مرحله‌ی مشخص را آغاز کردیم و تا بخش مشخصی از آن را از مسیری ثابت پیمودیم تا میانگین فریمِ مورد نظر را بدست آوریم. تنظیمات گرافیکی و گزینه‌های مربوطه را در ادامه شاهد هستید:

بنچمارک زومجی

بنچمارک به گونه‌ای که در بالا شرح داده شد در بالاترین سطح و فعال کردنِ AA به ترتیب در رزولوشنِ 2K ،FULL HD و 4K اجرا شد. بازی را از طریق کلاینتِ استیم به آخرین نسخه‌ی ۱.۴ ارتقا داده‌ایم و آخرین درایورهای گرافیکی ای‌ام‌دی و انویدیا را هم نصب کرده‌ایم. در نظر داشته باشید که بازی از قابلیت‌های SLI و CF پشتیبانی می‌کند، اما راندمانِ آنها در این حالت محدود به قفل ۶۰ فریم در ثانیه‌ی خود بازی است و بنابراین با احتمال زیادی از تمامِ توان کارت‌های گرافیکی شما در این حالت استفاده نخواهد شد و حتی راندمان کارتِ گرافیکی رده بالا هم به علت سقف کاذبِ ۶۰ فریمی محدود خواهد شد. البته این بازی روی مانیتورهای ۱۰۰ یا ۱۴۴ هرتزی هم با نرخ بازسازیِ تصویر ۶۰ هرتز اجرا خواهد شد که در این صورت باید از پنل کنترل درایور گرافیکی نرخ بازسازی مانیتور را روی گزینه‌ی صحیح Refresh Rate اعمال نمایید تا نمایش تصویر آزار دهنده نباشد.

سیستم تست

• پردازنده: Intel Core i7 – 6700K
• مادربورد/ حافظه: GigaByte Z170 Gaming 5/ GSkill DDR4 2400Mhz 16GB
• سیستم عامل: ویندوز ۱۰ با آخرین آپدیت‌ها
• درایورها: انویدیا GeForce 364.72 WHQL و ای‌ام‌دی Crimson Edition 16.3.1

کارت‌های گرافیک

جمع بندی

دارک سولز 3 هر چند از نظر تکنیکی فشار زیادی روی سخت افزار پی‌سی وارد نمی‌کند، اما در عینِ حال کیفیت مطلوب‌تری نسبت به نسخه‌های پیشین ارائه می‌کند و از همه مهمتر گیم‌ پلی، داستان و گرافیکِ هنری در اینجا بر کاستی‌های تکنیکیِ آن غلبه می‌کنند و قابلیت پذیرش آن را نزد گیمرها به سطوح بالاتری ارتقا می‌دهند. برای رزولوشن FHD نیاز به سخت افزار قدرتمندی ندارید و با کارت گرافیکی رده متوسط هم می‌توانید با بالاترین تنظیمات، فریم مناسبِ بازی را بدست آورید. برای رزولوشن QHD هم نمی‌توان گزینه‌ای ضعیف‌تر از کارت‌های گرافیکی ۳ یا ۴ گیگابایتی استفاده شده در بنچمارک‌ها داشت و سرانجام برای 4K و بالاترین تنظیمات فقط کارت‌های R9 Fury NANO یا GTX 980Ti می‌توانند نرخِ فریم مطلوب را تولید کنند.

پورت بازی نسبت به نسخه‌های پیشین که دیرتر از کنسول‌ها صورت می‌گرفت کیفیت بالاتری دارد و در مجموع قابل قبول است

در مورد پردازنده هم نتایج بدست آمده مطلوب هستند. حتی با پردازنده‌های رده پایین Core i3 هم می‌توان تقریبا تمام توانِ کارت گرافیکی را استخراج کرد و فریم کاملی را بدست آورد که البته یک علتِ این قضیه همان محدودیتِ ۶۰ فریم بازی است. از این بابت اکثر گیمرها خواهند توانست با آسودگی روی تنظیمات گرافیکی بازی و گزینه‌های متناسب با کارت گرافیکشان تمرکز کنند، چون اکثرِ پردازنده‌ها گلوگاه نخواهند شد.

در مورد ابزارهای کنترلی بازی متاسفانه شاهد پیاده سازی مناسبی برای ابزارهای ورودی اختصاصی گیمرهای پی‌سی نیستیم. استفاده از صفحه کلید و ماوس به سهولتِ استفاده از گیم‌پد نیست و حتی جابجایی در منوی اصلی بازی هم با کلیدهای نامتعارفی به جز چیزی که کاربران ویندوزی به آن عادت داشته باشند صورت می‌گیرد و ضرورت مراجعه‌ی مکرر به تنظیماتِ کنترل در بازی را افزایش می‌دهند، چیزی که به تنهایی آزار دهنده است و باعث افزایشِ زمان تسلط و عادت به کنترلِ راحت بازی می‌شود.

به جز موارد ذکر شده در بالا می‌توان به نکات مثبت تجربه شده هم اشاره کرد. بارگذاری مراحل در پورتِ پی‌سی سرعت بالایی دارد و فیزیک بازی هم بر خلاف موارد تجربه شده در برخی بازی‌های قبلی به نرخ فریم وابسته نیست و تاثیر جانبی بر آن ندارد، هر چند که باز هم محدودیت ۶۰ فریم در پیش روی کاربران قرار دارد. پورت بازی نسبت به نسخه‌های پیشین که دیرتر هم صورت می‌گرفت کیفیت بالاتری دارد و در مجموع قابل قبول است و عموما شکایتی نسبت به بهینه نبودن اجرای بازی روی سیستم‌های مختلف وجود ندارد.

Dark Souls 3 برای طرفداران کنسولی و غیر کنسولی بازی‌های FromSoftware یک فرصت جالبِ توجهِ جدید با چالش‌های کاملا جدی و درگیرکننده است که عبور از آنها واقعا آسان نیست و نیاز به مهارت و خلاقیت دارد، چیزی که شاید این روزها کمتر بتوان نمونه‌ی مناسبی در بازی‌های دیگر برای آن یافت و همین امر طرفدارانش را بیش از پیش مسحور خود می‌کند. این بازی  از طریق فروشگاهِ Steam در دسترس است، هر چند که در حالتِ آفلاین هم قابلِ بازی است و نیازی به ارتباطِ دائمی آنلاین ندارد.

تهیه شده در زومجی