کجارو: عکاسی از حباب‌های در حال انفجار است

ساخت وبلاگ

مقالات مرتبط: 

با عکاسی از حباب‌های درحال انفجار، خود را درگیر چالشی پرسرعت کنید!

عکاسی از حباب

من همیشه عاشق ایده‌ی عکاسی به‌عنوان راهی برای غلبه بر زمان و ثبت لحظه‌ای جاودان بوده‌ام. با ثابت کردن زمان با این روش، یک عکس می‌تواند تصویری را به نمایش بگذارد که امکان دیدنش در حالت عادی وجود ندارد و اشیاء معمولی را به سوژه‌های ناب و جذاب تبدیل می‌کند.

پس زمانی که دو سال پیش تصمیم گرفتم حس خلاقانه‌ خود را بیدار کنم، حس کردم برای زنده کردن انگیزه‌ام نیاز به یک چالش دارم. برای این هدف تصمیم گرفتم لحظه‌ی دقیق و بسیار کوتاهی از حباب‌های در حال ترکیدن را ثبت کنم. پس از کمی تحقیق در اینترنت متوجه شدم ابزار و بودجه‌ی کافی برای دوربین‌های ویدیویی فوق‌سریع ندارم. با این‌حال خودم را راضی کردم که با ابزاری که در اختیار دارم، یعنی یک دوربین DSLR، چند عدسی و فلش سر دوربین سریع (Speed Light) می‌توانم تصویر حباب را درست در وسط انفجار ثبت کنم.

این چالش، طولانی و خسته‌کننده بود، اما زمانی که با موفقیت اولین عکس را از حباب در حال انفجار ثبت کردم، حسی فوق‌العاده و رضایت‌بخشی به من دست داد. وقتی توانستم یک‌ لحظه را ثابت و فریز کنم، تصویری را دیدم که با چشم انسان نمی‌شود دید؛ یک حباب صابون که نصفش سالم و نصف دیگر متشکل از تعداد زیادی ترشحات و قطرات ریز مایع است. حباب داشت در میان هوا در خودش فرومی‌ریخت. وقتی دوستان و خانواده‌ام عکس را دیدند، هیجان‌زده شده و گفتند که مثل خود من فکر می‌کرده‌اند حباب یک‌دفعه و یکجا ناپدید می‌شود. یک عکس فقط با ثابت نگه‌داشتن یک‌لحظه توانست دید آن‌ها را نسبت به دنیای مجاورشان عوض کند و باز به من یاد‌آوری کرد که عکاسی چقدر می‌تواند قدرتمند باشد.

عکاسی از حباب

حالا که انگیزه‌ی خود را بازیافته بودم تلاش کردم با ثبت متعدد و متوالی از عکس‌ها، تمامی مراحل فرو‌پاشی حباب را ثبت کنم. حتی یکی از عکس‌هایم در یک نمایشگاه بین‌المللی تصاویر علمی پذیرفته شد. برخی از این عکس‌ها را در این مقاله جای دادم اما تعداد بسیار بیشتری‌ از آن‌ها را می‌توانید در وب‌سایتم تماشا کنید.

قطعا این چالش را به همه پیشنهاد می‌کنم، مخصوصا اگر لازم دارید که انگیزه‌ و راه‌ خود را در عکاسی بازیابید. اگر تصمیم دارید این چالش پر‌سرعت را بپذیرید، برای شما درس‌هایی رادارم که خود در این راه آموختم. امیدوارم این نکات به شما در راه ثبت عکس حباب در حال انفجار کمک کند.

۱. از حباب‌های بزرگ استفاده کنید

فکوس روی حباب‌های بزرگ صابون راحت‌تر است و البته حباب‌های بزرگ از حباب‌های کوچک راحت‌تر می‌ترکند. به‌علاوه، حباب‌های بزرگ به شما در ترکیب‌بندی کمک می‌کنند، چراکه با پر کردن کل کادر دیگر نیازی به کراپ کردن نیست.

من اخیرا از یک اسباب‌بازی حباب‌ساز کودکان که با قیمت ۱ پوند (حدود ۵۰۰۰ تومان) استفاده می‌کنم که یک عصای حبابی به قطر ۵ سانتی‌متر دارد. این ابزار برای ساخت یک یا دو حباب متوسط تا بزرگ مناسب است. این حباب‌ها آن‌قدر در هوا می‌مانند که بتوان از انفجارشان عکاسی کرد. حباب‌ساز‌های کوچک‌تر تعدادی حباب ریز درست می‌کنند که  نمی‌شود به‌راحتی ترکاندشان و ثانیه عکس نهایی را برهم می‌ریزند.

۲. از یک دوست کمک بگیرید

احتمالا برای این پروژه نیاز به کمک یک نفر دیگر دارید، مگر اینکه سرعت عکس‌العمل ابر انسانی داشته باشید! دمیدن حباب، ترکاندنش و تنظیم عکس برای ثبت، بیش از آن بود که بتوانم به‌ تنهایی انجامش دهم. کمک یک نفر برای دمیدن و ترکاندن حباب به شما زمان کافی برای تنظیم و ثبت عکس بدون حواس‌پرتی می‌دهد.

۳. در فضای داخلی عکاسی کنید

اگر امکانش است در فضای داخلی عکاسی کنید تا حرکت حباب به حداقل برسد. من عکس‌های زیادی از حباب در فضای بیرونی گرفته‌ام، اما در این فضا هر نسیم کوچکی باعث می‌شود حباب به خارج از منطقه‌ی تسلط شما پرواز کرده و تنظیم و ثبت عکس را سخت‌تر کند.

فهمیدم که عکاسی در جایی زیر سقف، پشت پنجره ، رو به باغ و فضای بیرونی می‌تواند بسیار مفید باشد. این شرایط مقدار زیادی نور طبیعی به شما می‌دهد. به‌علاوه رنگ‌های زیبایی را در پس‌زمینه و البته روی سطح حباب منعکس می‌کند. به یاد داشته باشید که من کمی فاصله‌ بین حباب و پنجره نگه‌ می‌دارم تا انعکاس نور و تصویر شیشه به حداقل برسد.

۴. از یک لنز زوم استفاده کنید

حتی در فضای داخلی، حرکات حباب می‌تواند غیرقابل‌پیش‌بینی باشد. به همین دلیل، من از یک عدسی زوم استفاده می‌کنم تا اگر حباب حرکت کرد بتوانم فاصله کانونی و فکوس را نسبت به موقعیت حباب در هوا تنظیم کنم. معمولا حباب‌های در حال انفجار را با یک عدسی کانن ۲۰۰-۷۰ در فاصله‌ کانونی بین ۱۰ تا ۱۵۰ ثبت کرده‌ام. از مزایای عدسی این ‌است که می‌توانم در حالی‌ که خود حباب شارپ و واضح است، با کمک افزایش فاصله کانونی، پشت‌زمینه‌ای بوکه و زیبا (فلو و خارج از فکوس) داشته باشم.

عکاسی از حباب

۵. در حالت تمام دستی (full manual mode) عکاسی کنید

عکاسی در حالت تمام دستی به شما کنترل کامل بر تنظیماتی می‌دهد که برای گرفتن بهترین نتیجه لازم دارید. در ابتدا شما به سریع‌ترین سرعت شاتر ممکن نسبت به نور در دسترس احتیاج دارید. عمل انفجار حباب بسیار سریع است و شما برای ثبتش نیاز به سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا سریع‌تر دارید؛هر چه سریع‌تر بهتر.

با این سرعت‌ بالای شاتر به دیافراگم باز (عدد f کمتر) یا ایزوی بالا احتیاج پیدا خواهید کرد. با توجه به حرکات غیرقابل‌ پیش‌بینی حباب، قطعا نمی‌خواهید با داشتن دیافراگم بازتر (در نتیجه عمق میدان کمتر) نیمی از حباب را خارج از محدوده‌ی فکوس ثبت کنید. من شخصا ترجیح می‌دهم قبل از اجبار به باز کردن دیافراگم، ایزو را تا حد معقول بالا ببرم، چراکه اصلاح نویز تا حدی پس از عکاسی ممکن است، اما نمی‌توانید یک حباب خارج از فکوس را نجات دهید!

(پ.ن: به‌کارگیری واژه‌ی دیافراگم به‌ جای Aprature در دوربین‌های کوچک‌تر از قطع متوسط علمی نیست، لیکن به دلیل فراگیر بودن این واژه، ناچار به استفاده از آن هستیم- مترجم.)

اگر نور طبیعی برای استفاده از سرعت شاتر بالا کافی نیست، می‌توانید از یک فلش پرسرعت برای فریز‌ کردن لحظه بهره ببرید. هر چند سعی کنید از یک خنثی‌کننده (دیفیوزر) یا رفلکتور کمک بگیرید، مخصوصا اگر در فضای بیرونی و جلوی پنجره هستید.

۶. دستی فکوس کنید

من عکاسی از انفجار حباب را هم با فکوس خودکار آزموده‌ام  هم با فکوس دستی و انتخابم قطعا فکوس دستی است. بهترین نتایج من زمانی به دست آمدند که به‌صورت دستی روی حباب معلق در هوا فکوس کردم و به‌ محض ترکیدنش دکمه‌ی شاتر را زدم تا عکس به‌موقع ثبت شود. در مواقع زیادی فکوس خودکار بسیار کند بود و تا دوربین توانست روی سوژه فکوس کند، موقعیت از دست‌ رفته بود. این پروژه هیچ سودی هم که نداشته باشد، موقعیت خوبی برای تمرین فکوس دستی است!

۷. آرامش خود را حفظ کنید و با صبر ادامه دهید

عکاسی از حباب

سرعت‌بالای انفجار حباب باعث می‌شود که برای زمان‌بندی مناسب، مجبور شوید تعداد بسیار زیادی عکس بگیرید. صبر کلید این پروژه است. تسلیم این چالش نشوید. بپذیرید که این کار خسته‌کننده است، اما همیشه به یاد داشته‌ باشید که وقتی موفق شدید، دیدن نتیجه بسیار رضایت‌‌بخش است.

۷+۱راهنمایی مترجم!

برای ثبت عکس بهتر سعی کنید از حالت عکاسی پیاپی یا Continuos Drive استفاده کنید. این کار شانس موفقیت شما را افزایش می‌دهد.

درباره‌ی عکاس و مؤلف: ریچارد بیچ (Richard Beech) عکاس، نویسنده، عاشق طبیعت و اهل خلیج جنوبی انگلستان است. وی از همه‌ی انواع عکاسی لذت می‌برد، مخصوصا حیات‌وحش، ماکرو و منظره. او از سال ۲۰۰۹ با گتی ایمیج (Getty Images) همکاری می‌کند. در صورت تمایل می‌توانید آثار دیگرش را در وب‌سایت او (Richard Beech Photography) مشاهده کنید.

نظر شما کجارویی‌های عزیز درباره‌ی این چالش چیست؟ آیا آن را می‌پذیرید؟ آیا تاکنون این سبک عکاسی را تجربه کرده‌اید؟ لطفا سؤالات، نظرات و تجارب خود را با ما در میان بگذارید.

اخبار - زومیت - زومیت...
ما را در سایت اخبار - زومیت - زومیت دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان zoomit بازدید : 222 تاريخ : جمعه 10 ارديبهشت 1395 ساعت: 0:01

خبرنامه