آمازون نیروگاه بادی خود را در تگزاس و در یک مزرعهی عظیم با بیش از ۱۰۰ توربین عظیمالجثه راهاندازی کرد. این نیروگاه قادر است یک میلیون مگاوات ساعت انرژی پاک تولید کند. بر ,نیروگاه ...ادامه مطلب
اولین نیروگاه ترکیبی برقآبی و خورشیدی جهان، اکنون در کشور پرتغال مشغول به کار است. ۸۴۰ صفحهی خورشیدی که در سد آلتو راباگاو نصب شدهاند، این امکان را فراهم کردهاند تا ظرفیت ۶۸ مگاوات ساعتی این نیروگاه برقآبی را به مقدار ۲۲۰ کیلووات پیک افزایش دهند. در سال اول این پروژه، این ایستگاه باید ۳۳۲ مگاو, ...ادامه مطلب
تلاش برای از بین بردن دیوارهی امنیتی نیروگاههای اتمی توسط هکرها نشان میدهد این مسئله چقدر مهم است. در چند سال گذشته با توجه به اتفاقاتی که در نیروگاههای هستهای، به دلیل اشتباه یا حوادث طبیعی رخ داد، این ترس به وجود میآید که اگر کنترل این نیروگاهها به دست افرادی بیفتد که دانشی دربارهی انرژی , ...ادامه مطلب
این روزها شاهد این موضوع هستیم که استفاده از انرژیهای پاک بیش از پیش افزایش پیدا میکند. در آیندهی نزدیک بزرگترین نیروگاه بادی شناور جهان کار خود را در سواحل مرکزی ایالات کالیفرنیای آمریکا آغاز خواهد کرد. این نیروگاه با ظرفیت تولید ۷۶۵ مگاوات انرژی الکتریکی، نیروگاه شناور ۶۳۰ مگاواتی London Array را در ساحل Kent پشت سر خواهد گذاشت. نیروگاه Trident Winds واقع در سواحل کالیفرنیا شامل بیش از ۱۰۰ توربین بادی مستقر روی پلتفرمهای شناور است که در فاصلهی ۵۳ کیلومتری ساحل قرار خواهند داشت. انرژی تولید شده توسط این توربینها، نیاز ۲۰۰٫۰۰۰ خانه را برطرف میکنند. هر یک از توربینهای مورد نظر قادرند تا بیش از ۶ مگاوات انرژی الکتریکی را تولید کنند که این موضوع در مواقعی که سرعت باد بیش از ۸.۵ متر در ثانیه باشد، میسر است. ظرفیت اسمی این نیروگاه ۷۶۵ مگاوات است و ظرفیت خالص آن ۶۵۰ مگاوات برآورد شده است. هر یک از توربینهای شناور با استفاده از لنگرهایی که به آنها متصل خواهد شد، در عمق ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ متری آب مستحکم میشوند تا در صورت ایجاد شرایط جوی ناآرام شاهد حرکت و برخورد آنها نباشیم. البته این پروژه بدون نیاز به احداث زیرساختهایی نظیر ستون در زیر دریا پیاده خواهد شد و در صورت نیاز به جمع آوری نیروگاه، پسماندی از آن در محل مورد نظر باقی نخواهد ماند. برای اینکه اثر سایه باد در زمان کار این توربینها تاثیری روی عملکرد یکدیگر نداشته باشد، این توربینها در فاصلهی ۱۰۰۰ متری یکدیگر قرار خواهند گرفت و با استفاده از کابلهای داخلی به یکدیگر متصل خواهند شد. انرژی تولید شده به ایستگاه کوچک شناوری که در نزدیکی توربینها خواهد بود انتقال یافته و سپس از طریق کابلهای فشار قوی به ساحل منتقل خواهد شد. اغلب نیروگاههای بادی که در آب قرار دارند، با استفاده از ساختارهای مبتنی بر بتن، در عمق ۶۰ متری آب مستحکم شدهاند و مواردی که دارای ساختاری شناور بود و تنها با استفاده از لنگر در جای خود مستحکم باشند، به ندرت پیاده شده است. اغلب نیروگاههای شناور دارای ماهیتی تحقیقاتی هستند و مواردی که برای استفادهی تجاری توسعه یافته باشند، بسیار کم است. براساس اطلاعات ارائه شده بیش از ۶۰ درصد از مکانهایی که میتوانند با در نظر گرفتن فاکتورهایی نظیر سرعت، مدت و زمان وزش به عنوان منبعی خوب برای باد باشند، در, ...ادامه مطلب
تقریباً ۵ سال از فاجعهی اتمی نیروگاه فوکوشیما دایچی در سال ۲۰۱۱ میگذرد، اما بحرانی بودن سطح تشعشعات نشان میدهد که ژاپن هنوز در ابتدای راه پاکسازی منطقه است. میزان تشعشعات در ساختمان رآکتور شمارهی ۳ نیروگاه به قدری بالا است که کارگران انسانی توانایی کار در آن را ندارند و برای پاکسازی باید دست به دامان روباتها شد. با زومیت همراه باشید. بنا به گزارش ژاپن تایمز، توشیبا هفتهی گذشته از روبات کنترل از راه دوری رونمایی کرده است که انتظار میرود بتواند میلههای سوختی را از استخر سوخت در ساختمان رآکتور شماره ۳ خارج کند. شرکت برق توکیو که وظیفهی حفاظت از سایت اتمی فوکوشیما را بر عهده دارد، اذعان کرده است که سطح بالای تشعشعات در ساختمان رآکتور شمارهی ۳ به معنی غیر ممکن بودن جدا سازی میلههای سوختی توسط انسان بوده و بنابراین نیاز به استفاده از روبات است. روبات مذکور که توسط توشیبا و به صورت خاص برای پاکسازی نیروگاه اتمی فوکوشیما طراحی شده است، دارای بازوهای ویژهای برای از بین بردن ضایعات و بازیابی میلههای سوختی از استخر خنکسازی رآکتور است. توشیبا ۵ دهه پیش تامین کنندهی اصلی قطعات رآکتور ۳ نیروگاه اتمی فوکوشیما بوده است. این روبات با استفاده از یک جرثقیل به استخر سوخت فرستاده شده و توسط اپراتوری که در فاصلهی امنی از نیروگاه قرار دارد هدایت میشود. روبات توسط دوربینهای متعددی تجهیز شده است تا اپراتور آن دید خوبی از محیط اطراف داشته باشد. با توجه به نیاز به جداسازی ۵۶۶ میلهی سوخت تنها از یک رآکتور، عملیات پاکسازی نیروگاه (که انتظار میرود سال آینده آغاز شود) کار بسیار دشواری خواهد بود. در سال ۲۰۱۴ شرکت تپکو توانست باموفقیت ۱۵۳۵ میلهی سوختی مصرف شده را از استخر ساختمان رآکتور ۴ خارج کند. از آنجا که سطح تشعشعات در رآکتور شماره ۴ پایینتر بود، به کارگران این اجازه را میداد تا از نزدیک بر فرآیند استخراج میلههای سوختی نظارت داشته باشند و با وجود تعداد بیشتر میلهها نسبت به رآکتور شماره ۳، کار خارج کردن میلههای سوختی از رآکتور شماره ۴ بسیار آسانتر بود. تلاش برای پاکسازی فوکوشیما، که بعد از حادثهی چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ بزرگترین فاجعهی اتمی به شمار میرود، بعد از یک سری اشتباهات تحت نظارت امنیتی به سر میبرد. تپکو اعلام کرده است که تلاش کوتاه مدت برای مهار آلودگی ممکن, ...ادامه مطلب