اخبار - زومیت - زومیت

افزایش تعداد ایستگاه‌های شارژ در دستور کار شرکت‌های مختلف قرار دارد. بااین‌حال یک شرکت آلمانی برای پاسخ‌گویی به کمبود این ایستگاه‌ها، نوعی شارژر سیار معرفی کرده است.,ایستگاه,الکتریکی ...ادامه مطلب

آژانس فضایی ایالات متحده‌ی آمریکا دومین ماموریت انتقال فضانورد به ایستگاه بین المللی فضایی را به اسپیس ایکس سفارش داده است. ناسا ۶ سال پیش برنامه‌هایی را تحت عنوان Commericial Crew Program آغاز کرده که طی آن کمپانی‌های خصوصی قدرتمند در حوزه‌ی فضانوردی تلاش‌های خود برای ساخت فضاپیما به منظور انتقال انسان به ISS را به کار خواهند بست تا ناسا از این موضوع اطمینان حاصل کند که ایالات متحده‌ی آمریکا می‌تواند به‌صورت مستقل امکانات ارسال فضانورد به فضا را در اختیار داشته باشد. ناسا اولین سفارش برای انتقال فضانورد را در نوامبر ۲۰۱۵ انجام داد. این نهاد دولتی دو پرواز را نیز به کمپانی بوئینگ سفارش داده است. ناسا این برنامه‌ را به این جهت آغاز کرده که برنامه‌ی سفر به فضا با استفاده از شاتل‌ها طبق برنامه‌ریزی صورت گرفته در سال ۲۰۱۱ میلادی پایان یافتند. کنار گذاشتن شاتل‌های فضایی باعث شد تا آژانس فضایی ایالات متحده‌ی آمریکا هیچ فضاپیمایی را برای انتقال دانشمندانش به فضا در اختیار نداشته باشد، از این‌رو آمریکایی دست به دامن روس‌ها و آژانس فضایی این کشور شدند. Roscosmos یا همان آژانس فضایی روسیه برای انتقال هر فضانورد آمریکایی به فضا مبلغی ۸۰ میلیون دلاری دریافت می‌کند که نشان از هزینه‌ی بالای ناسا برای استفاده از امکانات روس‌ها دارد. اسپیس ایکس و بوئینگ قادر خواهند بود تا انتقال فضانوردان به ایستگاه بین المللی فضایی را در ازای دریافت مبلغی بسیار کمتر انجام دهند. البته هنوز باید در انتظار تکمیل ساخت و آزمایش موفقیت آمیز فضاپیماهای مورد نظر باشیم. ناسا سفارش‌های پروازی خود را دو تا سه سال پیش از برنامه‌ی پروازی ارائه می‌کند تا از این طریق کمپانی‌های سازنده فرصت کافی برای توسعه‌ی فضاپیمای خود را داشته باشند. پروازهای این دو کمپانی برای اواخر سال ۲۰۱۷ و اوایل ۲۰۱۸ برنامه‌ریزی شده است. اسپیس ایکس نیز در حال حاضر چهار کپسول سرنشین‌دار دراگون را در دست توسعه دارد که دو دستگاه از این کپسول‌ها برای آزمایش توسعه می‌یابند. کپسول سرنشین‌دار دراگون شبیه به کپسولی است که اسپیس ایکس در ماموریت‌های خود برای انتقال بار به ایستگاه بین المللی فضایی استفاده می‌کند، حال آنکه این کپسول با امکانات کنترلی برای بهبود شرایط محیطی به منظور حضور سرنشین‌ها مجهز می‌شود. این کپسول قادر است تا ۷ فضانورد را در خود, ...ادامه مطلب

روز گذشته قسمت بیست و چهارم از هایلایت منتشر شد، تصاویر جدیدی از آيفون 7 اپل فاش شد و البته مطالب مهم دیگری را نیز پوشش دادیم. برای از دست ندادن این مطالب مهم، در ادامه با زومیت همراه شوید. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

استفاده از پرینترهای سه بعدی به اندازه‌ای جالب توجه است که حتی چندی پیش نمونه‌ای مخصوص از این پرینتر برای استفاده در ایستگاه بین‌المللی فضایی به این مقر فضایی منتقل شد. البته تنها توانایی این پرینتر سه بعدی تولید قطعات پلاستیکی زیبا در نبود جاذبه است. حال مهندسان روسی که این پرینتر سه بعدی را توسعه داده‌اند، در پی آن هستند تا امکان تولید قطعات مورد نیاز را در ایستگاه بین‌المللی فضایی به مدد همین پرینتر تولید کنند. بزرگترین مزیت استفاده از پرینت سه بعدی در ایستگاه فضایی بین‌المللی برای تولید قطعات مورد نیاز را می‌توان کاهش هزینه و زمان مورد نیاز برای تعویض قطعات معیوب خواند که به طور حتم باعث افزایش بیش از پیش عمر مفید ایستگاه خواهد شد. با استفاده از این قابلیت ساکنان ایستگاه می‌توانند در کوتاه‌ترین زمان ممکن قطعات مورد نیاز را تولید و با قسمت معیوب تعویض کنند. در حال حاضر با استفاده از پرینتر سه بعدی موجود در ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌توان قطعات سبک وزنی را با پلاستیک ABS و قطعاتی با مقاومت بالا را با بهره‌گیری از پلی اتیلن فشرده و ولی اتیریمیده-پلی کربنات تولید کرد. براساس اطلاعات ارائه شده با استفاده از این پرینتر با توانایی کنونی می‌توان قطعات داخلی را تولید و مورد استفاده قرار داد، اما فضانوردان نیازمند پرینتری با قدرت تولید قطعات مستحم‌تر برای کاربردهای خارجی هستند. از این‌رو دو کمپانی روسی Sputnix و Anisoprint در حال کار روی پروژه‌ای هستند که نتیجه‌ی آن تولید پرینتری با قابلیت‌های مدنظر است. فیودور آنتونوف، مدیر Anisoprint در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است: پرینتر سه بعدی آمریکایی مورد استفاده در ایستگاه فضایی هم‌اکنون تنها قادر است اشیایی پلاستیکی را تولید کند، حال آنکه پرینتری که ما تولید کرده‌ایم می‌تواند از مواد ترکیبی برای تولید اشیا استفاده کند. این مواد ترکیبی شامل فیبرکربن و پلاستیک تقویت شده است. ما علاقمندیم تا از پرینتر سه بعدی خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی استفاده کنیم. در روی زمین از فیبرکربن و پلاستیک تقویت شده برای تولید قطعات ماهواره‌های بزرگ، سلول‌های باتری خورشیدی و سایر قطعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. براساس اطلاعات ارائه شده، با استفاده از فیبرکربن که در صنعت خودروسازی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌توان قطعاتی تولید کرد که است, ...ادامه مطلب

طلوع و غروب خورشید همواره مناظر زیبایی را روی کره‌ی زمین ایجاد کرده و همواره الهام بخش بسیاری از افراد بوده است. ویدیوی ثبت شده توسط جف ویلیامز، فضانورد آمریکایی مستقر در ایستگاه بین المللی فضایی نشان از این دارد که این زیبایی از فضا دو چندان بوده و بسیار جالب توجه است. ویلیام ویدیویی را که ثبت کرده در قالب یک توییت در حساب کاربری خود منتشر کرده است. ویلیامز کلیپی ۳۳ ثانیه‌ای را از طلوع خورشید ثبت کرده که پس از انتشار بسیار مورد استقبال قرار گرفته و توسط طیف گسترده‌ای از کاربران توییتر به اشتراک گذاشته شده است. وی در توییت خود این پیام را به همراه ویدیو منتشر کرده است: صبح بخیر! طلوع خورشید و تابش آن روی اقیانوس، تلالوی زیبایی از نور را روی اقیانوس پدید می‌آورد. ما هر روز در ایستگاه بین المللی فضایی شاهد ۱۶ طلوع خورشید هستیم. در ژانویه سال جاری میلادی، اسکات کلی، یکی دیگر از فضانوردان مستقر در ایستگاه بین المللی فضایی، آخرین تصویر از طلوع خورشیدی را که پیش از ترک ایستگاه شاهد آن بود، ثبت کرده و به اشتراک گذاشت. وی پس از اقامتی یک ساله در ایستگاه بین المللی فضایی راهی زمین شد. مشاهده‌ی ۱۶ طلوع خورشیدی برای زمینیان از ایستگاه بین المللی فضایی به علت سرعت بالای حرکت این ایستگاه دور کره‌ی زمین است. ایستگاه بین المللی فضایی با سرعتی ۲۸٫۰۰۰ کیلومتر در ساعتی به دور کره‌ی زمین می‌چرخد که از این‌رو فضانوردان مستقر در این ایستگاه قادر به دیدن ۱۶ طلوع هستند. ایستگاه بین المللی فشایی در هر ۹۰ دقیقه به دور زمین چرخیده و از این‌رو هر ۹۰ دقیقه یکبار می‌توان طلوع خورشید در مناطق مختلف را مشاهده کرد. البته طلوع خورشید در ایستگاه بین المللی معنایی ندارد و منظور طلوع خورشید در مناطق مختلف کره‌ی زمین است. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

ایستگاه‌های فضایی به دور زمین می‌چرخند و برای هفته‌ها یا ماه‌ها محل کار و زندگی فضانوردان هستند، ایستگاه‌های فضایی تمام نیازهای خدمه را برآورده می‌کنند تا به هنگام انجام آزمایش زنده و سالم بمانند. زباله‌های خورشیدی بزرگ، برق تولید می‌کنند و دیواره‌ها و سپرهای مخصوص دما را مطلوب و خدمه را از تشعشع و قطعات سرگردان فضایی مصون نگه می‌دارند. باراندازها به سفینه‌های تدارکاتی ارسالی از زمین امکان می‌دهند که محموله خود را تخلیه کنند. برنامه فضایی سالیوت ۱، نخستین برنامه‌ی ساخت و بکارگیری ایستگاه‌های فضایی جهان و برنامه‌ی فضایی درازمدتی در شوروی بود که طی آن از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۲ روی هم ۹ ایستگاه فضایی ساخته و به مدار زمین فرستاده شدند. نخستین ایستگاه فضایی جهان در طول برنامه سالیوت در مدار زمین قرار گرفت و انسان برای نخستین بار اقامت میان‌مدت در فضا را در طول این برنامه تجربه نمود. در طول یازده سال، فناوری ایستگاه‌های فضایی پیشرفت چشمگیری داشت به طوری که از ساخت ایستگاه‌های تک‌بخشی با یک دریچه اتصال و عمر کاری برای میزبانی تنها یک کارگروه فضانوردی، به ساخت ایستگاه چندبخشی با چندین دریچه اتصال و قابلیت میزبانی چندین کارگروه فضانوردی تکامل پیدا کرد. آخرین ایستگاه برنامه‌ی سالیوت، تا سال ۱۹۹۱ در مدار زمین قرار داشت. اولین ایستگاه فضایی جهان سالیوت ۱ در ۱۹ آوریل سال ۱۹۷۱ پرتاب شد. این اولین ایستگاه از ۷ ایستگاهی بود که اتحاد جماهیر شوروی سابق در مدار زمین مستقر کرد و کیهان‌نوردان سفینه سایوز به استثنای سالیوت ۲ در همگی آنها ساکن شدند. با گذشت زمان طول اقامت آن‌ها از چند هفته به ۶ ماه افزایش یافت. سالیوت ۶ و ۷ یک بار‌انداز اضافه داشتند تا کیهان‌نوردان بتوانند با خدمه دیدار کنند و سفینه تدارکاتی پروگرس بتواند آذوقه بیشتری از زمین بیاورد. برنامه فضایی سالیوت به کیهان‌نوردان و دانشمندان شوروی و کشورهای دیگر امکان داد که درباره مشکلات و تاثیرات اقامت بلندمدت در فضا برای انسان آزمایش و پژوهش کنند. همچنین در طول این برنامه، پژوهش‌های گوناگون اخترشناسی، پژوهش‌های مربوط به کشف منابع زمینی و آزمایش‌های بیولوژیکی در مدار زمین انجام گرفت. این برنامه‌ی فضایی دارای دو زیرمجموعه ایستگاه‌های غیرنظامی «سالیوت» و ایستگاه‌های نظامی و سرّی «آلماز» بود. برنامه سالیوت بسیاری از رکوردهای سفرهای فضایی ر, ...ادامه مطلب

کارهای جذاب بسیار زیادی را می‌توان در محیطی بدون جاذبه انجام داد. در ادامه با ما همراه باشید تا ویدیویی از یکی از جذاب‌ترین این کارها یعنی پینگ‌پنگ با قطره‌ای بزرگ از آب را تماشا کنید.  صرف کردن یک سال تمام در ایستگاه فضایی و بدون نیروی جاذبه می‌تواند حوصله سر بر باشد؛ اما می‌توان در این فضا کارهای جذاب بسیاری نیز انجام داد. کافی است دو عدد راکت آب گریز و یک قطره‌ی بزرگی از آب وجود داشته باشید تا با آن بتوانید کاری جالب انجام دهید. فرمانده اسکات کلی، بیش از یک سال را در ایستگاه فضایی گذرانده و بخشی از پروژه‌ی تحقیقاتی است که در آن اثرات طولانی‌مدت محیط بدون جاذبه بر روی بدن سنجیده می‌شود. در ویدیوی زیر حرکت پینگ‌پنگ مانند او با قطره‌ی بزرگی از آب را می‌بینید. قطره‌ی آب با نیروی کشش سطحی شکل خود را حفظ کرده و در برخورد با راکت آب گریز از آن جدا شده و تغییر مسیر می‌دهد. This entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers., ...ادامه مطلب

ایستگاه‌های قطار معماری و طراحی‌های متفاوتی دارند که بازگو کننده فرهنگ آن منطقه به مسافری است که قطارش در آن توقف می‌کند. در این مقاله با زیباترین ایستگاه‌های قطار سراسر دنیا، آشنا می‌شویم. با کجاروهمراه باشید. فرقی نمی‌کند که به تنهایی سفر کنید یا به همراه خانواده، سفر کاری بروید یا برای ایجاد تنوع در زندگی روزمره سفر کنید، یکی از مکان‌هایی که ممکن است در سفرتان با آن برخورد داشته باشید، ایستگاه‌های قطار هستند. اما این مکان‌ها معمولا ساختمان‌های عادی نیستند بلکه نمونه‌هایی از مهارت‌های معماری و ساخت و ساز در یک منطقه را به نمایش می‌گذارند. برای مطالعه‌ مقاله «با زیباترین ایستگاه های قطار جهان آشنا شوید» به کجارو مراجعه کنید: اگر به اخبار و اطلاعاتی درباره‌ی شگفت‌انگیز‌ترین و برترین نقاط دنیا یا مقالاتی چون راهنمای سفر، خوراکی‌ها و اخبار گردشگری علاقمند هستید، به کجارو سربزنید و ما را در اینستاگرام دنبال کنید. This entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers., ...ادامه مطلب

امروزه امکان وجود هر شکلی از حیات در جایی غیر از کره‌ی زمین به یک کنجکاوی عمومی و شاید نگرانی برای آینده‌ی انسان تبدیل شده است و کوچک‌ترین نمونه حتی در محیط آزمایشگاه و به‌صورت کنترل‌شده، می‌تواند خبری خوب و پیشرفتی چشمگیر باشد. اخیرا فضانوردی به نام اسکات کلی موفق به پرورش یک گل در ایستگاه فضایی بین‌المللی شده است که اولین گل تولد یافته در خارج از کره زمین محسوب می‌شود. با زومیت همراه باشید. اسکات کلی برای اطلاع‌رسانی در مورد دستاورد چشمگیرش، متنی به این مضمون در توییتر منتشر کرده است: اولین گل پرورش‌یافته در فضا، حضور خود را اعلام می‌کند. این متن که هیجان نویسنده را در مورد این رخداد منعکس می‌کند، به‌نوعی اعلام رسمی وجود اشکال دیگر حیات در فضا به شمار می‌آید. گیاهی که اسکات کلی موفق به پرورش آن در ایستگاه فضایی شده، یک زینیای (گل آهاری) نارنجی‌رنگ است که در شمال غربی ایالات‌متحده به‌ وفور یافت می‌شود. نمونه‌ی مذکور تمام مراحل رشد و گلدهی خود را در ایستگاه فضایی گذرانده است. پیش‌ ازاین فضانوردان حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی موفق به کاشت کاهو و مصرف آن شده بودند ولی این اولین بار است که یک فضانورد، گیاهی گل‌دار و تزیینی را در آنجا پرورش داده است. گل آهاری مصرف خوراکی ندارد و انتخاب این گیاه صرفا به دلیل خواصش انجام شده است. این اقدام ثابت می‌کند که هرکسی که به هر شکلی در پروژه‌های فضایی مشغول به کار است، می‌تواند در فضا میوه و سبزی به عمل آورد. این مسئله پیشرفت بسیار چشمگیری برای تسهیل سفرهای فضایی در آینده است. This entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers., ...ادامه مطلب

شرکت خصوصی اسپیس ایکس که در حوزه هوا و فضا مشغول به ساخت راکت‌هایی چندبار مصرف است، امروز و برای سومین بار در فرود موشک خود بر روی یک ایستگاه شناور در اقیانوس آرام شکست خورد. این کمپانی اعلام کرده که فرود ناموفق این راکت به دلیل قفل نشدن یکی از پایه‌های راکت بر روی زمین بود تا در نتیجه کل پروژه با شکست مواجه شود. با ما در زومیت همراه باشید تا بیشتر از ماجراجویی اسپیس ایکس بخوانیم. البته اسپیس ایکس بدشناسی هم آورده و زمانی که قصد فرود موشک خود بر روی ایستگاه شناور در اقیانوس آرام را داشته، ارتفاع امواج زیاد شده‌اند و احتمالا عاملی دیگر برای فرود ناموفق را به وجود آورده‌اند. البته زمانی که از ایلان ماسک، مدیر عامل این کمپانی سوال شد که ممکن بود همچنین شرایطی بر روی زمینی خشک هم اتفاق بیافتند، ماسک گفته که «احتمالا» چنین اتفاقی باز هم می‌افتاد. این برای بار سوم است که کمپانی اسپیس ایکس در فرود راکت‌های فالکون ۹ خود بر روی یک سطح شناور در اقیانوس شکست می‌خورد که البته در دو دفعه ابتدایی راکت‌ها پس از اینکه نمی‌توانستند با موفقیت فرود بیایند، منفجر هم می‌شدند. اسپیس ایکس برای اینکه در سال ۲۰۱۵ در زمینه فرود موشک و استفاده دوباره از آن موفقیتی بدست آورد، در دسامبر ۲۰۱۵ موشک خود را بر روی سطح خشکی فرود آورد که البته کاری بسیار آسان‌تر از فرود موشک بر روی سطحی شناور در پهنای اقیانوس به حساب می‌آید. فرود موشک فالکون ۹ بر روی یک سطح شناور بر اساس چندین فاکتور صورت گرفته که اول از همه این تصمیم به دلیل فراهم نشدن محیط محل پرتاب برای فرود دوباره بوده است. دلیل دوم این بوده که اسپیس ایکس در این ماموریت از نسخه ۱.۱ موشک فالکون ۹ استفاده کرده که از نسخه‌های قدیمی موشکی به حساب می‌آید که پیش از این در ماه دسامبر فرود موفقی داشت. بعد از آنکه فالکون 9 وارد فضا می‌شود و از بخش بالایی وسیله جدا می گردد، باید مسیر عمودی و افقی طی شده را باز گردد تا مجددا روی زمین و در نزدیکی سکوی پرتاب خود بنشیند. اما در مورد فرود دریایی می‌توان سکوی هدف را وابسته به محل فرود موشک تعیین و تنظیم کرد؛ در واقع این کشتی ها می توانند کما بیش خود را در زیر راکت قرار دهند و بخش اعظمی از مسافت افقی که راکت مجبور به طی کردن است را پشت سر بگذارند و همزمان در میزان مصرف سوخت آنها برای باز گشتن به زمین نیز صرفه ج, ...ادامه مطلب